|
|
|
శ్రీ బ్రహ్మ సంహితా  |
శ్రీ బ్రహ్మా |
भाषा: हिन्दी | English | தமிழ் | ಕನ್ನಡ | മലയാളം | తెలుగు | ગુજરાતી | বাংলা | ଓଡ଼ିଆ | ਗੁਰਮੁਖੀ | |
|
|
ఈశ్వరః పరమః కృష్ణః సచ్చిదానన్దవిగ్రహః।
అనాదిరాదిర్గోవిన్దః సర్వకారణకారణమ్॥1॥ |
|
|
చిన్తామణిప్రకరసద్మసు కల్పవృక్ష
లక్షావృతేషు సురభీరభిపాలయన్తమ్।
లక్ష్మీ సహస్రశతసమ్భ్రమసేవయమానం
గోవిన్దమాదిపురుషం తమహం భజామి॥2॥ |
|
|
వేణుం క్వణన్తమరవిన్దదలాయతాక్షం
బర్హావతం సమసితామ్బుదసున్దరాఙ్గమ్।
కన్దర్పకోటికమనీయవిశేషశోభం
గోవిన్దమాదిపురుషం తమహం భజామి॥3॥ |
|
|
ఆలోలచన్ద్రకలసద్వవనమాల్యవంశీ
రత్నాగదం ప్రణయకేలికలావిలాసమ్।
శ్యామం త్రిభంగలలితం నియతప్రకాశం
గోవిన్దమాదిపురుషం తమహం భజామి॥4॥ |
|
|
అఙ్గాని యస్య సకలేన్ద్రియవృత్తిమన్తి
పశ్యన్తి పాన్తి కలయన్తి చిరం జగన్తి।
ఆనన్దచిన్మయసదుజ్జ్వలవిగ్రహస్య
గోవిన్దమాదిపురుషం తమహం భజామి॥5॥ |
|
|
అద్వైతమచ్యుతమనాదిమనన్తరూపమ్
ఆద్యం పురాణపురుషం నవయౌవనం చ।
వేదేషు దుర్లభమదుర్లభమాత్మభక్తౌ
గోవిన్దమాదిపురుషం తమహం భజామి॥6॥ |
|
|
పన్థాస్తు కోటిశతవత్సరసమ్ప్రగమ్యో
వాయోరథాపి మనసో మునిఙ్గవానామ్।
సోఽప్యస్తి యత్ప్రపదసీమ్న్యవిచిన్త్యతత్త్వే
గోవిన్దమాదిపురుషం తమహం భజామి॥7॥ |
|
|
ఏకోఽప్యసౌ రచయితుం జగదణ్డకోటిం-
యచ్ఛక్తిరస్తి జగదణ్డచయా యదన్తః।
అణ్డాన్తరస్థపరమాణుచయాన్తరస్థం
గోవిన్దమాదిపురుషం తమహం భజామి॥8॥ |
|
|
యభ్దావభావితధియో మనుజాస్తథైవ
సమ్ప్రాప్య రూపమహిమాసనయానభూషాః।
సూక్తైర్యమేవ నిగమప్రథితైః స్తువన్తి
గోవిన్దమాదిపురుషం తమహం భజామి॥9॥ |
|
|
ఆనన్దచిన్మయరసప్రతిభావితాభిస్
తాభిర్య ఏవ నిజరూపతయా కలాభిః।
గోలోక ఏవ నివసత్యఖిలాత్మభూతో
గోవిన్దమాదిపురుషం తమహం భజామి॥10॥ |
|
|
ప్రేమాఞ్జనచ్ఛురితభక్తివిలోచనేన
సన్తః సదైవ హృదయేషు విలోకయన్తి।
యం శ్యామసున్దరమచిన్త్యగుణస్వరూపం
గోవిన్దమాదిపురుషం తమహం భజామి॥11॥ |
|
|
రామాదిమూర్తిషు కలానియమేన తిష్ఠన్
నానావతారమకరోద్ భువనేషు కిన్తు।
కృష్ణః స్వయం సమభవత్పరమః పుమాన్ యో
గోవిన్దమాదిపురుషం తమహం భజామి॥12॥ |
|
|
యస్య ప్రభా ప్రభవతో జగదణ్డకోటి-
కోటిష్వశేషవసుధాది విభూతిభిన్నమ్।
తద్ బ్రహ్మ నిష్కలమనంతమశేషభూతం
గోవిన్దమాదిపురుషం తమహం భజామి॥13॥ |
|
|
మాయా హి యస్య జగదణ్డశతాని సూతే
త్రైగుణ్యతద్విషయవేదవితాయమానా।
సత్త్వావలమ్బిపరసత్త్వం విశుద్ధసత్త్వం
గోవిన్దమాదిపురుషం తమహం భజామి॥14॥ |
|
|
ఆనన్దచిన్మయరసాత్మతయా మనఃసు
యః ప్రాణినాం ప్రతిఫలన్ స్మరతాముపేత్య।
లీలాయితేన భువనాని జయత్యజస్రం
గోవిన్దమాదిపురుషం తమహం భజామి॥15॥ |
|
|
గోలోకనామ్ని నిజధామ్ని తలే చ తస్య
దేవీమహేశహరిధామసు తేషు తేషు।
తే తే ప్రభావనిచయా విహితాశ్చ యేన
గోవిన్దమాదిపురుషం తమహం భజామి॥16॥ |
|
|
సృష్టిస్థితిప్రలయసాధనశక్తిరేకా
ఛాయేవ యస్య భువనాని విభర్తి దూర్గా।
ఇచ్ఛానురూపమపి యస్య చ చేష్టతే సా
గోవిన్దమాదిపురుషం తమహం భజామి॥17॥ |
|
|
క్షీరం యథా దధి వికారవిశేషయోగాత్
సఞ్జాయతే న హి తతః పృథగస్తి హేతోః।
యః శమ్భుతామపి తథా సముపైతి కార్యాద్
గోవిన్దమాదిపురుషం తమహం భజామి॥18॥ |
|
|
దీపార్చిరేవ హి దశాన్తరమభ్యుపేత్య
దీపాయతే వివృతహేతుసమానధర్మా।
యస్తాదృగేవ హి చ విష్ణుతయా విభాతి
గోవిన్దమాదిపురుషం తమహం భజామి॥19॥ |
|
|
యః కారణార్ణవజలే భజతి స్మ యోగ-
నిద్రామనన్తజగదణ్డసరోమకూపః।
ఆధారశక్తిమవలమ్బ్య పరాం స్వమూర్తి
గోవిన్దమాదిపురుషం తమహం భజామి॥20॥ |
|
|
యస్యైకనిశ్వసితకాలమథావలమ్బ్య
జీవన్తి లోమవిలజా జగదణ్డనాథాః।
విష్ణుర్మహాన్ స ఇహ యస్య కలావిశేషో
గోవిన్దమాదిపురుషం తమహం భజామి॥21॥ |
|
|
భాస్వాన్ యథాశ్మశకలేషు నిజేషు తేజః
స్వీయం కియత్ప్రకటయత్యపి తద్వదత్ర।
బ్రహ్మా య ఏష జగదణ్డవిధానకర్తా
గోవిన్దమాదిపురుషం తమహం భజామి॥22॥ |
|
|
యత్పాదపల్లవయుగం వినిధాయ కుమ్భ
ద్వన్ద్వే ప్రణామసమయే స గణాధిరాజః।
విఘ్నాన్ విహన్తుమలమస్య జగత్రయస్య
గోవిన్దమాదిపురుషం తమహం భజామి॥23॥ |
|
|
అగ్నిర్మహీ గగనమమ్బు మరుద్దిశ శ్చ
కాలస్తథాత్మమనసీతి జగత్త్రయాణి।
యస్మాద్ భవన్తి విభవన్తి విశన్తి యం చ
గోవిన్దమాదిపురుషం తమహం భజామి॥24॥ |
|
|
యచ్చక్షురేష సవితా సకలగ్రహాణాం
రాజా సమస్తసురముర్తిరశేషతేజాః।
యస్యాజ్ఞయా భ్రమతి సమ్భృతకాలచక్రో
గోవిన్దమాదిపురుషం తమహం భజామి॥25॥ |
|
|
ధర్మోఽథ పాపనిచయః శ్రుతయస్తపాంసి
బ్రహ్మాదికీటపతగావధయశ్చ జీవాః।
యద్దత్తమాత్రవిభవప్రకటప్రభావా
గోవిన్దమాదిపురుషం తమహం భజామి॥26॥ |
|
|
యస్త్విన్ద్రగోపమథవేన్ద్రమహో స్వకర్మ-
బన్ధానురూపఫలభాజనమాతనోతీ।
కర్మాణి నిర్దహతి కిన్తు చ భక్తిభాజాం
గోవిన్దమాదిపురుషం తమహం భజామి॥27॥ |
|
|
యం క్రోధకామసహజప్రణయాదిభీతి
వాత్సల్యమోహగురుగౌరవసేవయభావైః।
స ిఞ్చన్త్య తస్య సదృశీం తనుమాపురేతే
గోవిన్దమాదిపురుషం తమహం భజామి॥28॥ |
|
|
శ్రియః కాన్తాః కాన్తః పరమాపురుషః కల్పతరవో
ద్రుమా భూమిశ్చిన్తామణిగణమయీ తోయమమృతమ్।
కథా గానం నాటయం గమనమపి వంశీ ప్రియసఖీ
చిదానన్దం జ్యోతిః పరమపి తదాస్వాద్యమపి చ॥ |
|
|
స యత్ర క్షీరాబ్ధిః స్రవతి సురభీభ్యశ్చ సుమహాన్
నిమేషార్ధాఖ్యో వావ్రజతి న హి యత్రాపి సమయః।
భజే శ్వేతద్వీపం తమహమిహ గోలోకమితి యం
విదన్తస్తే సన్తః క్షితివిరలచారాః కతిపయే॥29॥ |
|
|
|
हरे कृष्ण हरे कृष्ण कृष्ण कृष्ण हरे हरे। हरे राम हरे राम राम राम हरे हरे॥ हरे कृष्ण हरे कृष्ण कृष्ण कृष्ण हरे हरे। हरे राम हरे राम राम राम हरे हरे॥हरे कृष्ण हरे कृष्ण कृष्ण कृष्ण हरे हरे। हरे राम हरे राम राम राम हरे हरे॥ |
|
|
|