|
|
|
શ્રી બ્રહ્મ સંહિતા  |
શ્રી બ્રહ્મા |
भाषा: हिन्दी | English | தமிழ் | ಕನ್ನಡ | മലയാളം | తెలుగు | ગુજરાતી | বাংলা | ଓଡ଼ିଆ | ਗੁਰਮੁਖੀ | |
|
|
ઈશ્વરઃ પરમઃ કૃષ્ણઃ સચ્ચિદાનન્દવિગ્રહઃ।
અનાદિરાદિર્ગોવિન્દઃ સર્વકારણકારણમ્॥1॥ |
|
|
ચિન્તામણિપ્રકરસદ્મસુ કલ્પવૃક્ષ
લક્ષાવૃતેષુ સુરભીરભિપાલયન્તમ્।
લક્ષ્મી સહસ્રશતસમ્ભ્રમસેવયમાનં
ગોવિન્દમાદિપુરુષં તમહં ભજામિ॥2॥ |
|
|
વેણું ક્વણન્તમરવિન્દદલાયતાક્ષં
બર્હાવતં સમસિતામ્બુદસુન્દરાઙ્ગમ્।
કન્દર્પકોટિકમનીયવિશેષશોભં
ગોવિન્દમાદિપુરુષં તમહં ભજામિ॥3॥ |
|
|
આલોલચન્દ્રકલસદ્વવનમાલ્યવંશી
રત્નાગદં પ્રણયકેલિકલાવિલાસમ્।
શ્યામં ત્રિભંગલલિતં નિયતપ્રકાશં
ગોવિન્દમાદિપુરુષં તમહં ભજામિ॥4॥ |
|
|
અઙ્ગાનિ યસ્ય સકલેન્દ્રિયવૃત્તિમન્તિ
પશ્યન્તિ પાન્તિ કલયન્તિ ચિરં જગન્તિ।
આનન્દચિન્મયસદુજ્જ્વલવિગ્રહસ્ય
ગોવિન્દમાદિપુરુષં તમહં ભજામિ॥5॥ |
|
|
અદ્વૈતમચ્યુતમનાદિમનન્તરૂપમ્
આદ્યં પુરાણપુરુષં નવયૌવનં ચ।
વેદેષુ દુર્લભમદુર્લભમાત્મભક્તૌ
ગોવિન્દમાદિપુરુષં તમહં ભજામિ॥6॥ |
|
|
પન્થાસ્તુ કોટિશતવત્સરસમ્પ્રગમ્યો
વાયોરથાપિ મનસો મુનિઙ્ગવાનામ્।
સોઽપ્યસ્તિ યત્પ્રપદસીમ્ન્યવિચિન્ત્યતત્ત્વે
ગોવિન્દમાદિપુરુષં તમહં ભજામિ॥7॥ |
|
|
એકોઽપ્યસૌ રચયિતું જગદણ્ડકોટિં-
યચ્છક્તિરસ્તિ જગદણ્ડચયા યદન્તઃ।
અણ્ડાન્તરસ્થપરમાણુચયાન્તરસ્થં
ગોવિન્દમાદિપુરુષં તમહં ભજામિ॥8॥ |
|
|
યભ્દાવભાવિતધિયો મનુજાસ્તથૈવ
સમ્પ્રાપ્ય રૂપમહિમાસનયાનભૂષાઃ।
સૂક્તૈર્યમેવ નિગમપ્રથિતૈઃ સ્તુવન્તિ
ગોવિન્દમાદિપુરુષં તમહં ભજામિ॥9॥ |
|
|
આનન્દચિન્મયરસપ્રતિભાવિતાભિસ્
તાભિર્ય એવ નિજરૂપતયા કલાભિઃ।
ગોલોક એવ નિવસત્યખિલાત્મભૂતો
ગોવિન્દમાદિપુરુષં તમહં ભજામિ॥10॥ |
|
|
પ્રેમાઞ્જનચ્છુરિતભક્તિવિલોચનેન
સન્તઃ સદૈવ હૃદયેષુ વિલોકયન્તિ।
યં શ્યામસુન્દરમચિન્ત્યગુણસ્વરૂપં
ગોવિન્દમાદિપુરુષં તમહં ભજામિ॥11॥ |
|
|
રામાદિમૂર્તિષુ કલાનિયમેન તિષ્ઠન્
નાનાવતારમકરોદ્ ભુવનેષુ કિન્તુ।
કૃષ્ણઃ સ્વયં સમભવત્પરમઃ પુમાન્ યો
ગોવિન્દમાદિપુરુષં તમહં ભજામિ॥12॥ |
|
|
યસ્ય પ્રભા પ્રભવતો જગદણ્ડકોટિ-
કોટિષ્વશેષવસુધાદિ વિભૂતિભિન્નમ્।
તદ્ બ્રહ્મ નિષ્કલમનંતમશેષભૂતં
ગોવિન્દમાદિપુરુષં તમહં ભજામિ॥13॥ |
|
|
માયા હિ યસ્ય જગદણ્ડશતાનિ સૂતે
ત્રૈગુણ્યતદ્વિષયવેદવિતાયમાના।
સત્ત્વાવલમ્બિપરસત્ત્વં વિશુદ્ધસત્ત્વં
ગોવિન્દમાદિપુરુષં તમહં ભજામિ॥14॥ |
|
|
આનન્દચિન્મયરસાત્મતયા મનઃસુ
યઃ પ્રાણિનાં પ્રતિફલન્ સ્મરતામુપેત્ય।
લીલાયિતેન ભુવનાનિ જયત્યજસ્રં
ગોવિન્દમાદિપુરુષં તમહં ભજામિ॥15॥ |
|
|
ગોલોકનામ્નિ નિજધામ્નિ તલે ચ તસ્ય
દેવીમહેશહરિધામસુ તેષુ તેષુ।
તે તે પ્રભાવનિચયા વિહિતાશ્ચ યેન
ગોવિન્દમાદિપુરુષં તમહં ભજામિ॥16॥ |
|
|
સૃષ્ટિસ્થિતિપ્રલયસાધનશક્તિરેકા
છાયેવ યસ્ય ભુવનાનિ વિભર્તિ દૂર્ગા।
ઇચ્છાનુરૂપમપિ યસ્ય ચ ચેષ્ટતે સા
ગોવિન્દમાદિપુરુષં તમહં ભજામિ॥17॥ |
|
|
ક્ષીરં યથા દધિ વિકારવિશેષયોગાત્
સઞ્જાયતે ન હિ તતઃ પૃથગસ્તિ હેતોઃ।
યઃ શમ્ભુતામપિ તથા સમુપૈતિ કાર્યાદ્
ગોવિન્દમાદિપુરુષં તમહં ભજામિ॥18॥ |
|
|
દીપાર્ચિરેવ હિ દશાન્તરમભ્યુપેત્ય
દીપાયતે વિવૃતહેતુસમાનધર્મા।
યસ્તાદૃગેવ હિ ચ વિષ્ણુતયા વિભાતિ
ગોવિન્દમાદિપુરુષં તમહં ભજામિ॥19॥ |
|
|
યઃ કારણાર્ણવજલે ભજતિ સ્મ યોગ-
નિદ્રામનન્તજગદણ્ડસરોમકૂપઃ।
આધારશક્તિમવલમ્બ્ય પરાં સ્વમૂર્તિ
ગોવિન્દમાદિપુરુષં તમહં ભજામિ॥20॥ |
|
|
યસ્યૈકનિશ્વસિતકાલમથાવલમ્બ્ય
જીવન્તિ લોમવિલજા જગદણ્ડનાથાઃ।
વિષ્ણુર્મહાન્ સ ઇહ યસ્ય કલાવિશેષો
ગોવિન્દમાદિપુરુષં તમહં ભજામિ॥21॥ |
|
|
ભાસ્વાન્ યથાશ્મશકલેષુ નિજેષુ તેજઃ
સ્વીયં કિયત્પ્રકટયત્યપિ તદ્વદત્ર।
બ્રહ્મા ય એષ જગદણ્ડવિધાનકર્તા
ગોવિન્દમાદિપુરુષં તમહં ભજામિ॥22॥ |
|
|
યત્પાદપલ્લવયુગં વિનિધાય કુમ્ભ
દ્વન્દ્વે પ્રણામસમયે સ ગણાધિરાજઃ।
વિઘ્નાન્ વિહન્તુમલમસ્ય જગત્રયસ્ય
ગોવિન્દમાદિપુરુષં તમહં ભજામિ॥23॥ |
|
|
અગ્નિર્મહી ગગનમમ્બુ મરુદ્દિશ શ્ચ
કાલસ્તથાત્મમનસીતિ જગત્ત્રયાણિ।
યસ્માદ્ ભવન્તિ વિભવન્તિ વિશન્તિ યં ચ
ગોવિન્દમાદિપુરુષં તમહં ભજામિ॥24॥ |
|
|
યચ્ચક્ષુરેષ સવિતા સકલગ્રહાણાં
રાજા સમસ્તસુરમુર્તિરશેષતેજાઃ।
યસ્યાજ્ઞયા ભ્રમતિ સમ્ભૃતકાલચક્રો
ગોવિન્દમાદિપુરુષં તમહં ભજામિ॥25॥ |
|
|
ધર્મોઽથ પાપનિચયઃ શ્રુતયસ્તપાંસિ
બ્રહ્માદિકીટપતગાવધયશ્ચ જીવાઃ।
યદ્દત્તમાત્રવિભવપ્રકટપ્રભાવા
ગોવિન્દમાદિપુરુષં તમહં ભજામિ॥26॥ |
|
|
યસ્ત્વિન્દ્રગોપમથવેન્દ્રમહો સ્વકર્મ-
બન્ધાનુરૂપફલભાજનમાતનોતી।
કર્માણિ નિર્દહતિ કિન્તુ ચ ભક્તિભાજાં
ગોવિન્દમાદિપુરુષં તમહં ભજામિ॥27॥ |
|
|
યં ક્રોધકામસહજપ્રણયાદિભીતિ
વાત્સલ્યમોહગુરુગૌરવસેવયભાવૈઃ।
સ િઞ્ચન્ત્ય તસ્ય સદૃશીં તનુમાપુરેતે
ગોવિન્દમાદિપુરુષં તમહં ભજામિ॥28॥ |
|
|
શ્રિયઃ કાન્તાઃ કાન્તઃ પરમાપુરુષઃ કલ્પતરવો
દ્રુમા ભૂમિશ્ચિન્તામણિગણમયી તોયમમૃતમ્।
કથા ગાનં નાટયં ગમનમપિ વંશી પ્રિયસખી
ચિદાનન્દં જ્યોતિઃ પરમપિ તદાસ્વાદ્યમપિ ચ॥ |
|
|
સ યત્ર ક્ષીરાબ્ધિઃ સ્રવતિ સુરભીભ્યશ્ચ સુમહાન્
નિમેષાર્ધાખ્યો વાવ્રજતિ ન હિ યત્રાપિ સમયઃ।
ભજે શ્વેતદ્વીપં તમહમિહ ગોલોકમિતિ યં
વિદન્તસ્તે સન્તઃ ક્ષિતિવિરલચારાઃ કતિપયે॥29॥ |
|
|
|
हरे कृष्ण हरे कृष्ण कृष्ण कृष्ण हरे हरे। हरे राम हरे राम राम राम हरे हरे॥ हरे कृष्ण हरे कृष्ण कृष्ण कृष्ण हरे हरे। हरे राम हरे राम राम राम हरे हरे॥हरे कृष्ण हरे कृष्ण कृष्ण कृष्ण हरे हरे। हरे राम हरे राम राम राम हरे हरे॥ |
|
|
|