|
| |
| |
ଶ୍ରୀ ରାଧାକୃପାକଟାକ୍ଷ ସ୍ତଵରାଜ  |
| ଭଗଵାନ ଶିଵ |
| भाषा: हिन्दी | English | தமிழ் | ಕನ್ನಡ | മലയാളം | తెలుగు | ગુજરાતી | বাংলা | ଓଡ଼ିଆ | ਗੁਰਮੁਖੀ | |
| |
| |
ମୁନୀନ୍ଦ୍ର–ଵୃନ୍ଦ–ଵନ୍ଦିତେ ତ୍ରିଲୋକ–ଶୋକ–ହାରିଣି
ପ୍ରସନ୍ନ-ଵକ୍ତ୍ର-ପଣ୍କଜେ ନିକୁଞ୍ଜ-ଭୂ-ଵିଲାସିନି।
ଵ୍ରଜେନ୍ଦ୍ର–ଭାନୁ–ନନ୍ଦିନି ଵ୍ରଜେନ୍ଦ୍ର–ସୂନୁ–ସଂଗତେ
କଦା କରିଷ୍ଯସୀହ ମାଂ କୃପାକଟାକ୍ଷ–ଭାଜନମ୍॥1॥ |
| |
| |
ଅଶୋକ–ଵୃକ୍ଷ–ଵଲ୍ଲରୀ ଵିତାନ–ମଣ୍ଡପ–ସ୍ଥିତେ
ପ୍ରଵାଲବାଲ–ପଲ୍ଲଵ ପ୍ରଭାରୁଣାଂଘ୍ରି–କୋମଲେ।
ଵରାଭଯସ୍ଫୁରତ୍କରେ ପ୍ରଭୂତସମ୍ପଦାଲଯେ
କଦା କରିଷ୍ଯସୀହ ମାଂ କୃପାକଟାକ୍ଷ–ଭାଜନମ୍॥2॥ |
| |
| |
ଅନଙ୍ଗ-ରଣ୍ଗ ମଙ୍ଗଲ-ପ୍ରସଙ୍ଗ-ଭଙ୍ଗୁର-ଭ୍ରୁଵାଂ
ସଵିଭ୍ରମଂ ସସମ୍ଭ୍ରମଂ ଦୃଗନ୍ତ–ବାଣପାତନୈଃ।
ନିରନ୍ତରଂ ଵଶୀକୃତପ୍ରତୀତନନ୍ଦନନ୍ଦନେ
କଦା କରିଷ୍ଯସୀହ ମାଂ କୃପାକଟାକ୍ଷ–ଭାଜନମ୍॥3॥ |
| |
| |
ତଡିତ୍–ସୁଵର୍ଣ–ଚମ୍ପକ –ପ୍ରଦୀପ୍ତ–ଗୌର–ଵିଗ୍ରହେ
ମୁଖ–ପ୍ରଭା–ପରାସ୍ତ–କୋଟି–ଶାରଦେନ୍ଦୁମଣ୍ଡଲେ।
ଵିଚିତ୍ର-ଚିତ୍ର ସଞ୍ଚରଚ୍ଚକୋର-ଶାଵ-ଲୋଚନେ
କଦା କରିଷ୍ଯସୀହ ମାଂ କୃପାକଟାକ୍ଷ–ଭାଜନମ୍॥4॥ |
| |
| |
ମଦୋନ୍ମଦାତି–ଯୌଵନେ ପ୍ରମୋଦ–ମାନ–ମଣ୍ଡିତେ
ପ୍ରିଯାନୁରାଗ–ରଞ୍ଜିତେ କଲା–ଵିଲାସ – ପଣ୍ଡିତେ।
ଅନନ୍ଯଧନ୍ଯ–କୁଞ୍ଜରାଜ୍ଯ–କାମକେଲି–କୋଵିଦେ
କଦା କରିଷ୍ଯସୀହ ମାଂ କୃପାକଟାକ୍ଷ–ଭାଜନମ୍॥5॥ |
| |
| |
ଅଶେଷ–ହାଵଭାଵ–ଧୀରହୀରହାର–ଭୂଷିତେ
ପ୍ରଭୂତଶାତକୁମ୍ଭ–କୁମ୍ଭକୁମ୍ଭି–କୁମ୍ଭସୁସ୍ତନି।
ପ୍ରଶସ୍ତମନ୍ଦ–ହାସ୍ଯଚୂର୍ଣ ପୂର୍ଣସୌଖ୍ଯ –ସାଗରେ
କଦା କରିଷ୍ଯସୀହ ମାଂ କୃପାକଟାକ୍ଷ–ଭାଜନମ୍॥6॥ |
| |
| |
ମୃଣାଲ-ଵାଲ-ଵଲ୍ଲରୀ ତରଙ୍ଗ-ରଙ୍ଗ-ଦୋର୍ଲତେ
ଲତାଗ୍ର–ଲାସ୍ଯ–ଲୋଲ–ନୀଲ–ଲୋଚନାଵଲୋକନେ।
ଲଲଲ୍ଲୁଲନ୍ମିଲନ୍ମନୋଜ୍ଞ–ମୁଗ୍ଧ–ମୋହିନାଶ୍ରିତେ
କଦା କରିଷ୍ଯସୀହ ମାଂ କୃପାକଟାକ୍ଷ–ଭାଜନମ୍॥7॥ |
| |
| |
ସୁଵର୍ଣମଲିକାଞ୍ଚିତ –ତ୍ରିରେଖ–କମ୍ବୁ–କଣ୍ଠଗେ
ତ୍ରିସୂତ୍ର–ମଙ୍ଗଲୀ-ଗୁଣ–ତ୍ରିରତ୍ନ-ଦୀପ୍ତି–ଦୀଧିତେ।
ସଲୋଲ–ନୀଲକୁନ୍ତଲ–ପ୍ରସୂନ–ଗୁଚ୍ଛ–ଗୁମ୍ଫିତେ
କଦା କରିଷ୍ଯସୀହ ମାଂ କୃପାକଟାକ୍ଷ–ଭାଜନମ୍॥8॥ |
| |
| |
ନିତମ୍ବ–ବିମ୍ବ–ଲମ୍ବମାନ–ପୁଷ୍ପମେଖଲାଗୁଣେ
ପ୍ରଶସ୍ତରତ୍ନ-କିଙ୍କିଣୀ-କଲାପ-ମଧ୍ଯ ମଞ୍ଜୁଲେ।
କରୀନ୍ଦ୍ର–ଶୁଣ୍ଡଦଣ୍ଡିକା–ଵରୋହସୌଭଗୋରୁକେ
କଦା କରିଷ୍ଯସୀହ ମାଂ କୃପାକଟାକ୍ଷ–ଭାଜନମ୍॥9॥ |
| |
| |
ଅନେକ–ମନ୍ତ୍ରନାଦ–ମଞ୍ଜୁ ନୂପୁରାରଵ–ସ୍ଖଲତ୍
ସମାଜ–ରାଜହଂସ–ଵଂଶ–ନିକ୍ଵଣାତି–ଗୌରଵେ।
ଵିଲୋଲହେମ–ଵଲ୍ଲରୀ–ଵିଡମ୍ବିଚାରୁ–ଚଙ୍କ୍ରମେ
କଦା କରିଷ୍ଯସୀହ ମାଂ କୃପାକଟାକ୍ଷ–ଭାଜନମ୍॥10॥ |
| |
| |
ଅନନ୍ତ–କୋଟି–ଵିଷ୍ଣୁଲୋକ–ନମ୍ର–ପଦ୍ମଜାର୍ଚିତେ
ହିମାଦ୍ରିଜା–ପୁଲୋମଜା–ଵିରିଞ୍ଚଜା-ଵରପ୍ରଦେ।
ଅପାର–ସିଦ୍ଧି–ଋଦ୍ଧି–ଦିଗ୍ଧ–ସତ୍ପଦାଙ୍ଗୁଲୀ-ନଖେ
କଦା କରିଷ୍ଯସୀହ ମାଂ କୃପାକଟାକ୍ଷ–ଭାଜନମ୍॥11॥ |
| |
| |
ମଖେଶ୍ଵରି କ୍ରିଯେଶ୍ଵରି ସ୍ଵଧେଶ୍ଵରି ସୁରେଶ୍ଵରି
ତ୍ରିଵେଦ–ଭାରତୀଶ୍ଵରି ପ୍ରମାଣ–ଶାସନେଶ୍ଵରି।
ରମେଶ୍ଵରି କ୍ଷମେଶ୍ଵରି ପ୍ରମୋଦ–କାନନେଶ୍ଵରି
ଵ୍ରଜେଶ୍ଵରି ଵ୍ରଜାଧିପେ ଶ୍ରୀରାଧିକେ ନମୋ˜ସ୍ତୁ ତେ॥12॥ |
| |
| |
ଇତୀ ମମଦ୍ଭୁତଂ-ସ୍ତଵଂ ନିଶମ୍ଯ ଭାନୁନନ୍ଦିନୀ
କରୋତୁ ସନ୍ତତଂ ଜନଂ କୃପାକଟାକ୍ଷ-ଭାଜନମ୍।
ଭଵେତ୍ତଦୈଵ ସଞ୍ଚିତ ତ୍ରିରୂପ–କର୍ମ ନାଶନଂ
ଲଭେତ୍ତଦା ଵ୍ରଜେନ୍ଦ୍ର–ସୂନୁ–ମଣ୍ଡଲ–ପ୍ରଵେଶନମ୍॥13॥ |
| |
| |
ରାକାଯାଂ ଚ ସିତାଷ୍ଟମ୍ଯାଂ ଦଶମ୍ଯାଂ ଚ ଵିଶୁଦ୍ଧଧୀଃ।
ଏକାଦଶ୍ଯାଂ ତ୍ରଯୋଦଶ୍ଯାଂ ଯଃ ପଠେତ୍ସାଧକଃ ସୁଧୀଃ॥14॥ |
| |
| |
ଯଂ ଯଂ କାମଯତେ କାମଂ ତଂ ତମାପ୍ନୋତି ସାଧକଃ।
ରାଧାକୃପାକଟାକ୍ଷେଣ ଭକ୍ତିଃସ୍ଯାତ୍ ପ୍ରେମଲକ୍ଷଣା॥15॥ |
| |
| |
ଊରୁଦଘ୍ନେ ନାଭିଦଘ୍ନେ ହୃଦ୍ଦଘ୍ନେ କଣ୍ଠଦଘ୍ନକେ।
ରାଧାକୁଣ୍ଡଜଲେ ସ୍ଥିତା ଯଃ ପଠେତ୍ ସାଧକଃ ଶତମ୍॥16॥ |
| |
| |
ତସ୍ଯ ସର୍ଵାର୍ଥ ସିଦ୍ଧିଃ ସ୍ଯାଦ୍ ଵାକ୍ସାମର୍ଥ୍ଯଂ ତଥା ଲଭେତ୍।
ଐଶ୍ଵର୍ଯଂ ଚ ଲଭେତ୍ ସାକ୍ଷାଦ୍ଦୃଶା ପଶ୍ଯତି ରାଧିକାମ୍॥17॥ |
| |
| |
ତେନ ସ ତତ୍କ୍ଷଣାଦେଵ ତୁଷ୍ଟା ଦତ୍ତେ ମହାଵରମ୍।
ଯେନ ପଶ୍ଯତି ନେତ୍ରାଭ୍ଯାଂ ତତ୍ ପ୍ରିଯଂ ଶ୍ଯାମସୁନ୍ଦରମ୍॥18॥ |
| |
| |
ନିତ୍ଯଲୀଲା–ପ୍ରଵେଶଂ ଚ ଦଦାତି ଶ୍ରୀ-ଵ୍ରଜାଧିପଃ।
ଅତଃ ପରତରଂ ପ୍ରାର୍ଥ୍ଯଂ ଵୈଷ୍ଣଵସ୍ଯ ନ ଵିଦ୍ଯତେ॥19॥ |
| |
| |
| ॥ ଇତି ଶ୍ରୀମଦୂର୍ଧ୍ଵାମ୍ନାଯେ ଶ୍ରୀରାଧିକାଯାଃ କୃପାକଟାକ୍ଷସ୍ତୋତ୍ରଂ ସମ୍ପୂର୍ଣମ॥ |
| |
| |
| |
| हरे कृष्ण हरे कृष्ण कृष्ण कृष्ण हरे हरे। हरे राम हरे राम राम राम हरे हरे॥ हरे कृष्ण हरे कृष्ण कृष्ण कृष्ण हरे हरे। हरे राम हरे राम राम राम हरे हरे॥हरे कृष्ण हरे कृष्ण कृष्ण कृष्ण हरे हरे। हरे राम हरे राम राम राम हरे हरे॥ |
| |
| |
|