वैष्णव भजन » गोपीनाथ घुचाओ संसार |
|
| | ଗୋପୀନାଥ ଘୁଚାଓ ସଂସାର  | ଶ୍ରୀଲ ଭକ୍ତିଵିନୋଦ ଠାକୁର | भाषा: हिन्दी | English | தமிழ் | ಕನ್ನಡ | മലയാളം | తెలుగు | ગુજરાતી | বাংলা | ଓଡ଼ିଆ | ਗੁਰਮੁਖੀ | | | | ଗୋପୀନାଥ, ଘୁଚାଓ ସଂସାର ଜ୍ଵାଲା।
ଅଵିଦ୍ଯା-ଯାତନା, ଆର ନାହି ସହେ,
ଜନମ-ମରଣ -ମାଲା॥1॥ | | | ଗୋପୀନାଥ, ଆମି ତ’କାମେର ଦାସ।
ଵିଷଯ ଵାସନା, ଜାଗିଛେ ହୃଦଯେ,
ଫାଁଦିଛେ କରମ ଫାଁସ॥2॥ | | | ଗୋପୀନାଥ! କବେ ଵା ଜାଗିବ ଆମି।
କାମରୂପ ଅରି, ଦୂରେ ତେଯାଗିବ,
ହୃଦଯ ସ୍ଫୁରିବେ ତୁମି॥3॥ | | | ଗୋପୀନାଥ, ଆମି ତ ତୋମାର ଜନ।
ତୋମାରେ ଛାଡ଼ିଯା, ସଂସାର ଭଜିନୁ,
ଭୁଲିଯା ଆପନ-ଧନ॥4॥ | | | ଗୋପୀନାଥ, ତୁମି ତ’ସକଲି ଜାନ।
ଆପନାର ଜନେ, ଦନ୍ଡିଯା ଏଖନ,
ଶ୍ରୀଚରଣେ ଦେହ ସ୍ଥାନ॥5॥ | | | ଗୋପୀନାଥ, ଏଇ କି ଵିଚାର ତଵ।
ଵିମୁଖ ଦେଖିଯା, ଛାଡ଼ ନିଜ-ଜନେ,
ନା କର’ କରୁଣା-ଲଵ॥6॥ | | | ଗୋପୀନାଥ, ଆମି ତ ମୂରଖ ଅତି
କିସେ ଭାଲ ହଯ, କଭୁ ନା ବୁଝିନୁ,
ତାହ ହେନ ମମ ଗତି॥7॥ | | | ଗୋପୀନାଥ, ତୁମି ତ ପଂଡିତଵର।
ମୂଢ଼େର ମଂଗଲ, ତୁମି ଅନ୍ଵେଷିବେ
ଏ ଦାସେ ନା ଭାଵ’ପର॥8॥ | | | | हरे कृष्ण हरे कृष्ण कृष्ण कृष्ण हरे हरे। हरे राम हरे राम राम राम हरे हरे॥ हरे कृष्ण हरे कृष्ण कृष्ण कृष्ण हरे हरे। हरे राम हरे राम राम राम हरे हरे॥हरे कृष्ण हरे कृष्ण कृष्ण कृष्ण हरे हरे। हरे राम हरे राम राम राम हरे हरे॥ | | |
|
|