|
|
|
ଆମି ତ’ ଦୁର୍ଜନ  |
ଶ୍ରୀଲ ଭକ୍ତିଵିନୋଦ ଠାକୁର |
भाषा: हिन्दी | English | தமிழ் | ಕನ್ನಡ | മലയാളം | తెలుగు | ગુજરાતી | বাংলা | ଓଡ଼ିଆ | ਗੁਰਮੁਖੀ | |
|
|
ଆମି ତ’ ଦୁର୍ଜନ ଅତି ସଦା ଦୁରାଚର
କୋଟି କୋଟି ଜନ୍ମେ ମୋର ନାହିକୋ ଉଦ୍ଧାର॥1॥ |
|
|
ଏ ହେନ ଦଯାଲୁ କେବା ଏ ଜଗତେ ଆଛେ
ଏମତ ପାମରେ ଉଦ୍ଧାରିଯା ଲବେ କାଛେ?॥2॥ |
|
|
ଶୁନିଯାଛି, ଶ୍ରୀଚୈତନ୍ଯ ପତିତପାଵନ
ଅନଂତ – ପାତକୀ ଜନେ କରିଲା ମୋଚନ॥3॥ |
|
|
ଏମତ ଦଯାର ସିଂଧୁ କୃପା ଵିତରିଯା
କବେ ଉଦ୍ଧାରିବେ ମୋରେ ଶ୍ରୀଚରଣ ଦିଯା?॥4॥ |
|
|
ଏଇବାର ବୁଝା ଜା’ବେ କରୁଣା ତୋମାର
ଜଦି ଏ ପାମର – ଜନେ କରିବେ ଉଦ୍ଧାର॥5॥ |
|
|
କର୍ମ ନାଇ, ଜ୍ଞାନ ନାଇ, କୃଷ୍ଣଭକ୍ତି ନାଇ
ତବେ ବଲ’ କିରୁପେ ଓ ଶ୍ରୀଚରଣ ପାଇ॥6॥ |
|
|
ଭରସା ଆମାର ମାତ୍ର କରୁଣା ତୋମାର
ଅହୈତୁକୀ ସେ କରୁଣା ଵେଦେର ଵିଚାର॥7॥ |
|
|
ତୁମି ତ’ ପଵିତ୍ର ପଦ, ଆମି ଦୁରାଶଯ
କେମନେ ତୋମାର ପଦେ ପାଇବ ଆଶ୍ରଯ?॥8॥ |
|
|
କାଁଦିଯ କାଁଦିଯ ବଲେ ଏ ପତିତ ଛାର
ପତିତପାଵନ ନାମ ପ୍ରସିଦ୍ଧ ତୋମାର॥9॥ |
|
|
|
हरे कृष्ण हरे कृष्ण कृष्ण कृष्ण हरे हरे। हरे राम हरे राम राम राम हरे हरे॥ हरे कृष्ण हरे कृष्ण कृष्ण कृष्ण हरे हरे। हरे राम हरे राम राम राम हरे हरे॥हरे कृष्ण हरे कृष्ण कृष्ण कृष्ण हरे हरे। हरे राम हरे राम राम राम हरे हरे॥ |
|
|
|