|
|
|
దుర్లభ మానవ జనమ  |
శ్రీల భక్తివినోద ఠాకుర |
भाषा: हिन्दी | English | தமிழ் | ಕನ್ನಡ | മലയാളം | తెలుగు | ગુજરાતી | বাংলা | ଓଡ଼ିଆ | ਗੁਰਮੁਖੀ | |
|
|
దుర్లభ మానవ-జనమ లభియా సంసారే।
కృష్ణ నా భజిను,-దుఃఖ కహిబ కాహారే?॥1॥ |
|
|
‘సంసార’ ‘సంసార’, కరే మిఛే గేల కాల।
లాభ నా హఇల కిఛు, ఘటిల జంజాల॥2॥ |
|
|
కిసేర సంసార ఏఇ ఛాయాబాజీ పాయ।
ఇహాతే మమతా కరి’వృథా దిన జాయ॥3॥ |
|
|
ఏ-దేహ పతన హ’లే కి రబే ఆమార?
కేహ సుఖ నాహి దిబే పుత్ర-పరివార॥4॥ |
|
|
గర్దభేర మత ఆమి కరి పరిశ్రమ।
కా’ర లాగి’ఏత కరి, నా ఘుచిల భ్రమ॥5॥ |
|
|
దిన యాయ మిఛా కాజే, నిశా నిద్రా-వశే।
నాహి భావీ-మరణ నికటే ఆఛే బ’సే॥6॥ |
|
|
భాల మన్ద ఖాఇ, హేరి, పరి, చిన్తా-హీన।
నాహి భావి, ఏ-దేహ ఛాड़ిబ కోన దిన॥7॥ |
|
|
దేహ-గేహ-కలత్రాది - చిన్తా అవిరత।
జాగిఛే హృదయే మోర బుద్ధి కరి’హత॥8॥ |
|
|
హాయ, హాయ! నాహి భావీ, అనిత్య ఏ-సబ।
జీవన విగతే కోథా రహిబే వైభవ?॥9॥ |
|
|
స్మశానే శరీర మమ పड़ియా రహిబే।
విహంగ-పతంగ తాయ విహార కరిబే॥10॥ |
|
|
కుక్కుర శృగాల సబ ఆనన్దిత హయే।
మహోత్సవ కరిబే ఆమార దేహ లయే॥11॥ |
|
|
యే దేహరే ఏఇ గతి, తార అనుగత।
సంసార-వైభవ ఆర బన్ధు-జన యత॥12॥ |
|
|
అతఏవ మాయా-మోహ ఛాड़ి’ బుద్ధిమాన।
నిత్యతత్త్వ కృష్ణభక్తి కరున సన్ధాన॥13॥ |
|
|
|
हरे कृष्ण हरे कृष्ण कृष्ण कृष्ण हरे हरे। हरे राम हरे राम राम राम हरे हरे॥ हरे कृष्ण हरे कृष्ण कृष्ण कृष्ण हरे हरे। हरे राम हरे राम राम राम हरे हरे॥हरे कृष्ण हरे कृष्ण कृष्ण कृष्ण हरे हरे। हरे राम हरे राम राम राम हरे हरे॥ |
|
|
|