|
| |
| |
ରାଧା-ଭଜନେ ଯଦି  |
| ଶ୍ରୀଲ ଭକ୍ତିଵିନୋଦ ଠାକୁର |
| भाषा: हिन्दी | English | தமிழ் | ಕನ್ನಡ | മലയാളം | తెలుగు | ગુજરાતી | বাংলা | ଓଡ଼ିଆ | ਗੁਰਮੁਖੀ | |
| |
| |
ରାଧା-ଭଜନେ ଯଦି ମତି ନାହି ଭେଲା।
କୃଷ୍ଣ-ଭଜ ତଵ ଅକାରଣ ଗେଲା॥1॥ |
| |
| |
ଆତପ ରହିତ ସୁରଯ ନାହି ଜାନି।
ରାଧା-ଵିରହୀତ ମାଧଵ ନାହି ମାନି॥2॥ |
| |
| |
କେଵଲ ମାଧଵ ପୂଜଯେ ସୋ ଅଜ୍ଞାନୀ।
ରାଧା ଅନାଦର କର-ଇ ଅଭିମାନୀ॥3॥ |
| |
| |
କବହିଂ ନାହି କରବି ତାଁକର ସଂଗ।
ଚିତ୍ତେ ଇଚ୍ଛାସି ଜଦି ଵ୍ରଜ-ରସ-ରଂଗ॥4॥ |
| |
| |
ରାଧିକା-ଦାସୀ ଯଦି ହୋଯ ଅଭିମାନ।
ଶିଘ୍ରଇ ମିଲଇ ତଵ ଗୋକୁଲ-କାନ॥5॥ |
| |
| |
ବ୍ରହ୍ମା, ଶିଵ, ନାରଦ, ଶ୍ରୁତି, ନାରାଯଣୀ।
ରାଧିକା-ପଦ-ରଜ-ପୂଜଯେ ମାନି॥6॥ |
| |
| |
ଉମା, ରମା, ସତ୍ଯା, ଶଚି, ଚନ୍ଦ୍ରା, ରୁକ୍ମୀଣୀ।
ରାଧା-ଅଵତାର ସବେ, ଅମନାଯ-ଵାଣୀ॥7॥ |
| |
| |
ହେନ ରାଧା-ପରିଚର୍ଯା ଯାଁକର ଧନ।
ଭକତିଵିନୋଦ ତାର ମାଗଯେ ଚରଣ॥8॥ |
| |
| |
| |
| हरे कृष्ण हरे कृष्ण कृष्ण कृष्ण हरे हरे। हरे राम हरे राम राम राम हरे हरे॥ हरे कृष्ण हरे कृष्ण कृष्ण कृष्ण हरे हरे। हरे राम हरे राम राम राम हरे हरे॥हरे कृष्ण हरे कृष्ण कृष्ण कृष्ण हरे हरे। हरे राम हरे राम राम राम हरे हरे॥ |
| |
| |
|